Fourmies 12-15 juni 2023

De dode-hoekstickers en milieusticker voor Frankrijk zijn aangebracht, tijd dus om nog eens de grens over te steken in het zuiden. Frankrijk blijft het land dat, zeker qua prijzen, heel campervriendelijk is. Ten zuiden van Mons ligt in het noorden van Frankrijk Parc Régional de l'Avesnois, een bosrijke streek waar we zeker de afkoeling zullen vinden met de huidige hittegolf. Voor amper 15 euro per nacht (ACSI-korting inbegrepen) stonden we op camping municipal Les Etangs des Moines op een prachtig plekje naast een esdoorn die onze parasol was. 

Klik op afbeelding om de video te bekijken.

De camping is, zoals de naam ook zegt, gelegen aan drie vijvers.

In 1694 klaagden de dorpelingen van Fourmies dat ze door gebrek aan water hun graan niet ter plekke konden malen. Vervolgens eisten ze van de eigenaar van de adellijke molen, namelijk de abdij van Liessies, de aanleg van kleine vijvers om als reservoirs te dienen.Bij een tekort zou dan water kunnen worden afgevoerd om het rad van de korenmolen te laten draaien.Daarom verkochten ze aan de monniken een deel van hun "aisemens", gemeenschappelijke bossen op enkele kilometers van de molen en de abdij liet drie dijken bouwen door de aannemers Toussaint Maronel en Arnould Chabeau.De werken kosten meer dan vijfendertigduizend pond. De vijvers van de monniken werden voltooid in 1696.

Tijdens de Franse revolutie werden de eigendommen van de geestelijkheid verkocht en werden de vijvers verworven door Nicolas Eliet, die ze op 6 maart 1806 doorverkocht aan Jean Baptiste Maillet d'Avesnes. De vijvers behielden hun industriële functie voor het wassen van wol. Later, in 1870, kocht Alexandre Mulat, de directeur van de Verrerie Noire, een deel van het terrein om zijn hobby's uit te oefenen: vissen en jagen.

Rond 1920 verwierf de stad Fourmies het landgoed en transformeerde het tot een vrijetijdscentrum met de ontwikkeling van een strand en de bouw van een taverne in 1929. Vanaf 1953 werd er een camping opgezet, daarna, eind jaren 70 werd er een Ibis-hotel en een herberg-restaurant gebouwd. (Deze laatste is momenteel gesloten.)

bron: https://patrimoine-avesnois.fr/chemin/fourmies/

Tegenwoordig is het een recreatieve plek met een zandstrand met mogelijkheid om te zwemmen en waterfietsen, minigolf, vissen en een avonturenparcours in het aangrenzende bos. Langs de rijweg tussen twee vijvers staan op het pleintje een frituur, een wafel- en een ijskraam (Mama Frit, Mama Gauffre en Mama Glace). Zelf gingen we op dinsdagavond daar ook eens frietjes eten maar ik had de indruk dat ze niet gebakken waren volgens de regels van de kunst. In de namiddagen zagen we daar vooral (groot)ouders met (klein)kinderen, 's avonds was het veeleer the place to be voor de jeugd, liefst met luidruchtige bromfietsen en zelfs motoren. Gelukkig hebben we er geen enkele keer onze slaap moeten voor laten want rond tien uur werd het stil.

Langs de camping loopt de pelgrimsfietsroute Eurovélo 3 die vertrekt in Trondheim (Noorwegen) en loopt naar Santiago de Compostella (= 5300 km). Een deel ervan gaat over de Voie Verte de l'Avesnois (= voormalige spoorlijn) van Maubeuge naar Fourmies. Dinsdag was het bedoeling daar te gaan fietsen maar het begin lag 10 km van de camping verwijderd. Niet zo ver in normale omstandigheden maar de meer dan flinke kuitenbijters ernaar toe waren voor vrouwtjelief teveel zodat we vroeger terugkeerden.

Woensdag fietste ik dan maar alleen: een lusroute die me dan toch een stukje over deze Voie Verte liet fietsen. Een bord toont zelfs de info dat route Eurovélo 3 ook aansluit op Eurovélo 2 die loopt tot in Moskou. Deze lusroute die ik op Komoot vond, ging dan wel van dorp naar dorp maar gebruikte wel veel de gewone secundaire wegen. Gelukkig hebben de Fransen de discipline om ook een fietser in te halen op het andere rijvak.

Voor de rest was het genieten op de camping van ons leesboek, een aperitiefje, een bbq'tje en eens lekker luieren. De eerste hittegolf van het jaar verplichtte ons daartoe ook wel een beetje.

Maak jouw eigen website met JouwWeb