Spanje deel 2 - Aragon

Klik op de afbeelding om de video te openen en op 'lees meer' om het hele verhaal te lezen.

maandag 27 mei

Opnieuw een dag rijden. Deze keer stond de gps ingesteld op ‘tolwegen vermijden’. Dit betekent minder kilometers maar zeker niet minder verplaatsingstijd. Maar wat een afwisseling in de landschappen. Het eerste deel ging verder door de Landes, een verlaten landschap met afwisseling van pijnbomen, zandgronden en af en toe een bewerkt veld. Vervolgens kwamen we in de Midi-Pyreneeën met zijn golvend landschap dat we ons herinneren van onze laatste reis met Danny en Myriam. Om de grens over te steken moet je natuurlijk door de Pyreneeën en dat deden via de Somport-pas en -tunnel. De tunnel is nog maar 20 jaar oud en 8,6 km lang waarbij je onder de Somport doorrijdt en daarbij de grens tussen Frankrijk en Spanje oversteekt. Na een lange afdaling reden we door brede valleien over de nieuwe autovia A-23 naar onze bestemming: een grote camperplaats aan het sportcomplex van Zaragoza. maar weeral zonder stroomaansluitingen. Niet dat we dit laatste nodig hebben: het zonnepaneel kan volop de batterij bijladen. Eerste werk bij aankomst was trouwens water tanken want we willen vanavond beiden een doucheke nemen.

Dinsdag 28 mei

‘Zaragoza, stad van mijn dromen’ zong Jimmy Frey.

Zaragoza is met 674.997 (2019) inwoners de vierde stad van Spanje. Het is de hoofdstad van de provincie Zaragoza en de regio Aragón. De stad is gelegen aan de Ebro rivier, in een vallei van een landschap met bergen van de Pyreneeën, woestijnen, wijngebieden en bossen in het noorden van Spanje. De stad Zaragoza is niet een van de meeste bezochte steden in Spanje, maar desondanks zijn er toch diverse highlights te ontdekken. Het is een stad met leuke winkeltjes, gezellige restaurantjes en oude (Romeinse) monumenten.

Mede door de gunstige ligging ten opzichte van BilbaoBarcelona en Toulouse is Zaragoza een belangrijke industrie,- en handelsstad (o.a. de fabrieken van Opel). Sinds de Wereldtentoonstelling (Expo) in 2008 met moderne architectuur en een nieuw vliegveld is de stad toeristisch weer flink op de kaart gezet. Voor de katholieke Spanjaarden was de stad altijd al heel belangrijk; zij komen naar dit bedevaartsoord om de heilige Maagd te vereren bij de ‘Pilar’, oftewel een zuil geplaatst door apostel Jacobus nadat de heilige Maagd in het jaar 40 was verschenen bij de rivier.

Vandaag stond een fietstochtje gepland om de stad wat te ontdekken. Het oude stadsdeel sloegen we over maar fietsten door de parken in het nieuwe stadsdeel en langs de Ebro. De toch wel mooie route die ik vond op Komoot toonde dat Zaragoza heel fietsvriendelijk is met mooie afgescheiden fietspaden. We waren in ieder geval vroeger terug dan voorzien en besloten daarom verder te rijden naar een camping in Albarracin om het een paar dagen rustiger aan te doen.

Voor één nacht konden we nog een plaatsje krijgen maar voor twee overnachtingen raadden ze ons op de receptie een camperplaats vlakbij aan die nieuw is sinds vorig jaar. Voor de helft van de prijs met elektriciteit (fietsbatterijen laden), wifi en zelfs ‘gratis gebruik van een wasmachine kunnen we niet klagen.

Woensdag 29 mei

Albarracín, een spectaculaire oud "roze" dorp met 1050 inwoners, ligt op 1182 m. hoogte, prachtig uitkijkend op de Río Guadalaviar. Het dorp wordt omringd door een imponerend landschap van bergmassieven van de Sierra de Albarracín (1855 m), een 28 km lange bergketen in het zuidwestelijke uiteinde van de Sistema Ibérico, één van de belangrijkste bergketens van Spanje en de Montes Universales (1838 m, voorgebergtes van de Serranía de Cuenca). Het is een mooie natuurlijke omgeving waarin je, vanwege de lage bevolkingsdichtheid, kan genieten van een gebied dat nauwelijks door de mens is veranderd.

Het dorp ligt in de provincie Teruel (zuidelijk Aragón), zo'n 37 km ten nw van de provinciehoofdstad Teruel, de stad van de Mudéjar-bouwstijl. Ook in Albarracín zijn vele gebouwen met elementen van de 'mudejár-stijl. Van kilometers ver kan je de verdedigingsmuren en het fort zien die dateren uit de tijd dat de Moren hier regeerden (10e eeuw). Kenmerkend voor het dorp zijn de huizen die bedekt zijn met een roze kleilaag, rodeno genaamd, en heeft het dorp zijn bijnaam gegeven
Het dorp is met zorg gerestaureerd en werd in 1961 uitgeroepen tot 
Nationaal Monument. Het staat ook op de lijst van de Mooiste dorpen van Spanje, Los Pueblos mas Bonitos de España!  De lezers van de Spaanse reissite Guía Repsol hebben
Albarracín in 2017 gekozen tot mooiste dorp van Spanje.

Weeral was Komoot onze gids om dit stadje te ontdekken, deze keer met een wandeling die ons gidste rond de stad, langs het riviertje en door de oude binnenstad.

De wandeling afsluiten deden we in een bar-restaurantje dat wel open was. De bediening liet dan wel lang op zich wachten maar het kaas- en hamplankje met lookbroodjes was lekker.

Vroeg terug op de camperplaats was er nog ruim de tijd om wat te luieren, dit verslagje bij te werken en een wasmachientje te draaien.

Morgen rijden we verder zuidwaarts.

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb