Klik op de afbeelding om de video te openen en op 'lees meer' om het hele verhaal te lezen.
Dinsdag 18 juni
De terugreis door Frankrijk wilden we het toch wat rustiger aan doen dan op de heenreis.
Na ons vertrek uit Gerona na de middag waren we al dicht bij de grens met Frankrijk en hadden een stop gezocht in de buurt van Argèles-sur-Mer in Maureillas-las-Illas. Onze gps had voor de laatste kilometer wel nog rare kuren en stuurde ons dwars door het dorp naar camping Maureillas waarbij we ook door dit nauwe straatje moesten.
Op de vroegere parking van camping Maureillas is nu een camperplaats gecreëerd waar we gelukkig ook in de schaduw kunnen staan want de temperaturen in de Languedoc-Roussillon moeten natuurlijk niet onderdoen voor de Spaanse.
Het grootste verschil met Catalonië is dat ik hier, zonder Google Translate, weer alles begrijp, wat ons bij de verkenning van het dorpje in het info-kantoor al goed van pas kwam.
Naast het info-kantoortje is ook een gezellige bar-restaurant waar het aanlokkelijke 'varkenswangetjes met frietjes' ons deed besluiten om voor vanavond een tafeltje te reserveren.
Woensdag 19 juni
Wat doe je als je weer kan fietsen? Wat doe je als je merkt dat de camperplaats langs een voie verte gelegen is? Wat doe je als ze in het info-kantoor een fietskaart van de streek geven? Juist. Vandaag fietsten we langs een voie verte naar Le Boulou en vervolgens op de Voie Verte de Tech, een deel van EuroVeloroute nr 8, naar de kantonhoofdplaats Céret. Het werd weer een mooie route met veel afwisseling: door bossen en fruitboomgaarden, langs de Tech, langs twee mooie recreatieve waterplassen en door charmante stadjes. Ook in Frankrijk zijn er toch mooie fietsroutes.
Donderdag 20 juni
Vandaag stonden weer maar een dikke 300 km op de planning tot Peyre-en-Aubrac.
Na 230 km gereden te hebben, moesten we over het viaduct van Millau, een indrukwekkend bouwwerk. Het viaduct is bijna 2,5 km lang en de hoogste pijler is 343 m hoog, hoger dus dan de Eiffeltoren. Het is dan ook de hoogste brug ter wereld.
We zijn op ons plekje voor deze nacht en wat voor een plekje. In een stukje weide achter het woonhuis heeft de eigenaar rudimentair een camperplaats gemaakt met zicht op de weide van een drietal paarden. Er is stroomaansluiting voorzien (waar we geen gebruik van maakten) en mogelijkheid om drinkwater bij te vullen (wat we wel deden). Voor amper 5 euro sta je in een klein paradijs waar Katleen als dierenvriend extra haar hartje kon ophalen.
Vrijdag 21 juni
Begin van de meteorologische zomer (eigenlijk gisterenavond al). Ik heb nog maar weinig over het weer geschreven maar nu moet ik het thuisfront niet jaloers maken. Vannacht begon het te regenen, deze morgen waren er ook enkele buien, nu schijnt de zon maar de temperatuur flirt de hele dag rond de 20 graden.
Vandaag opnieuw een rit, deze keer zelfs nog korter dan gisteren, naar Lurcy-Lévis. We staan op een mooie, gratis camperplaats met alle voorzieningen, zelfs wasmachines en toiletgebouwtje maar zonder stroomvoorziening met zicht op Etang de Sézeaux, een mooie, grote vijver aan de rand van het stadje.
- Lurcy-Lévis bezit de op een na oudste wielerbaan van Frankrijk. Op de in 1897 gebouwde piste (piste Roubaix: 1895) vinden in de zomer nog steeds wedstrijden plaats.
- Het circuit van Lurcy-Lévis is een racecircuit op een voormalig vliegveld, dat moduleerbaar is tot 5 mogelijke pistes van 1100 tot 4200 meter lang. Uniek in Europa is dat er een rechte baan van 1,5 km lang is. De Formule 1-teams komen hier aerodynamica-testen doen.
- In het dorp is een voor een plattelandsgemeente uniek project, een Street Art City gerealiseerd. Daartoe zijn o.a. voormalige posterijen-gebouwen herbestemd. Het complex is tegen betaling van maart tot omstreeks Allerheiligen voor publiek geopend. Meer dan 300 kunstenaars hebben er meer dan 90 muurschilderingen achtergelaten.
- Het dorp is echter bij de Vlamingen wellicht best gekend door het Chateau de Neureux dat ten oosten van het centrum staat. Wij kennen dit kasteel beter als Chateau Planckaert. En voor de Nederlanders : In het Château de Béguin, niet ver van Street Art City, werd in 2023 en 2024 het RTL 4-programma De Verraders opgenomen.
Zaterdag 22 juni
Lurcy-Lévis heeft dus zeker genoeg te bieden om hier een dag te blijven en dit alles te ontdekken.
We zijn eerst even naar Chateau Planckaert gefietst maar het domein is niet toegankelijk, met alle respect voor hun privacy. Vervolgens reden we terug naar het dorp waar we, na een stop aan de vélodrome, net op tijd waren bij Café de la Poste - Chez Marie toen het flink begon te regenen. Terwijl we de dorstigen laafden en de hongerigen spijsden, hielden we buienradar in de gaten.
Na deze regenbuien konden we doorrijden naar Street Art City waar we ogen tekort kwamen. Ik kan hier maar enkele foto's tonen van de vele die ik er nam. Het domein is een voormalig PTT-opleidingscentrum dat door graffiti-kunstenaars onder handen is genomen. Aan het centrum was ook een hotel verbonden met 128 kamers. 3/4 van die kamers zijn ook kunstwerken geworden. Gelukkig, want deze bezochten we bij de volgende regenbuien. Met dank aan buienradar konden we telkens droog fietsen.
Zondag 23 juni
Vanmorgen zijn we rond 10 uur vertrokken uit Lurcy-Levis. In Nevers gingen we de snelweg op en zowel de A77 als de A6 waren opvallend rustig, heel rustig. Omdat we dus vlot hadden gereden besloten we op een parking nabij Parijs om vandaag nog er rond te rijden via de Francilienne om het drukke werkdagverkeer van morgen te vermijden. Iets voor vijf kwamen we aan in Pont Saint Maxence waar een camperplaats is aan de Oise maar de 4 plaatsen waren al bezet en de rest van de parking stond ook vol door een muziekfestival. We zijn dan maar teruggereden naar Senlis en staan hier op een kleine parking bij een klein park. Het belangrijkste is dat we opnieuw een rustige nacht hebben, voor de laatste keer deze reis in onze MH.
Maandag 24 juni
Met nog iets meer dan 200 km tot thuis, besloten we om tolwegen te vermijden. De rit verliep vooral over de D1017, de vroegere RN17 die we vroeger zo vaak namen met de caravan richting Parijs. Het grootste deel viel het goed mee en hadden we niet teveel rotondes en dorpsagglomeraties. Alleen bij het naderen van Arras werd het één grote agglomeratie die we misschien beter hadden vermeden.
WC-cassette en vuil water gingen we nog lozen bij Vanomobil. Nog voor drie uur waren we weer thuis.
Maak jouw eigen website met JouwWeb