Eindelijk lukt het nog eens om anderhalve week erop uit te trekken, weliswaar nadat we begin deze week, 12-14 augustus, twee nachten op camping Kompas in Nieuwpoort stonden met twee kleinkinderen.

Zoals we voor de 'grote' reis in juni het weerbericht in de gaten hielden, had ik nu ook weer enkele mogelijkheden. Katleen wou graag nog eens terug naar Giethoorn, het Venetië van Nederland en de weersomstandigheden leken gunstig genoeg om aan deze wens te voldoen.

vrijdag 16 augustus

Rond negen uur vertrokken we naar onze noorderburen. Om de hel rond Antwerpen zoveel mogelijk te vermijden reed ik opnieuw via de E34 en de Liefkenshoektunnel. Het leek er inderdaad op dat we de meeste file hadden vermeden tot we over de grens gingen. Ook Nederland kampt met veel fileproblemen en dat hebben we ondervonden, vooral in het zuiden. Gelukkig vlotte het verkeer meer en meer en kwamen we rond de middag al aan op parking 2 aan Slot Loevestein waar officieel 4 camperplaatsen zijn maar waar we toch met een tiental campers stonden en veel personenwagens.  Deze laatste verdwenen wel in de vooravond en zo werd dit een rustig plekje voor de nacht met zicht op de Waal en heel veel binnenscheepvaart en een stuk Munikkenland (correcte schrijfwijze) dat begraasd wordt door kuddes paarden, koeien en schapen. Zoals wij stonden, met de neus naar de rivier konden we eigenlijk in onze voorzetels blijven zitten om hiervan te genieten.

zaterdag 17 augustus

Omdat er bij het plannen van deze trip op de website vermeld stond dat er voor vandaag een middeleeuws kampement gepland stond met bezoek van een ridder had ik deze dag aangestipt om het kasteel te bezoeken. Bij het online boeken van onze toegangstickets gisteren konden we echter lezen dat het evenement door ziekte binnen het gezelschap niet doorging.

Slot Loevestein heeft een rijke geschiedenis als middeleeuws slot, staatsgevangenis en onderdeel van de Hollandse Waterlinie. Toch richt het zich nu vooral op gezinnen met kinderen. Zowel voor volwassenen met een museum, het kasteelbezoek en een tijdelijke tentoonstelling rond het thema verdraagzaamheid (De staatsgevangenis tijdens de 17de en 18de eeuw werd vooral gebruikt voor mensen met een ideologie die niet strookte met de gezaghebbers.) en voor kinderen met doe-opdrachten en uitdagingen rond het thema 'ridders'.

Over het luik 'Hollandse Waterlinie' wil ik toch nog iets kwijt. Wat België presteerde met de onderwaterzetting van de polders rond de IJzer tijdens de eerste wereldoorlog was zeker niet nieuw. Deze truuk pasten de Hollanders al toe in verschillende gebieden vanaf de 16de eeuw. Vanaf het begin van de 19de eeuw was het hele systeem zelfs uitgebreid van noord naar zuid om het westelijke economische en politieke hart van Nederland te beschermen. Driemaal hebben ze dit overstromen in werking gesteld, de derde keer om het Duitse leger tegen te houden tijdens de tweede wereldoorlog maar de Deutse Luftwaffe had daar geen problemen mee. Tijdens de oorlog hebben de Duitsers echter zelf weer onder water gezet om de geallieerden tegen te houden maar ook dat is niet gelukt.

In de namiddag maakten we nog een fietstochtje door het Munikkenland tussen Maas en Waal. Het gebied is vooral rijk aan natuurgebied en landbouw maar arm aan stopplaatsen. Gelukkig reden we voorbij een frituur en ... dronken er een cola.

Ons aperitiefje dronken we voor de camper terwijl we opnieuw keken naar de voorbijvarende schepen en vlak voor ons naar de kudde paarden met de schattige kleine veulentjes.