Extremadura is een van de zeventien autonome regio's van Spanje. Het ligt in het zuidwesten van Spanje en grenst aan Portugal, en de autonome regio’s Castilië-La Mancha, Castilië en León en Andalusië. In 2021 had Extremadura een inwonertal van 1.061.636. De hoofdstad is Mérida met iets meer dan 70.000 inwoners, maar de grootste stad is Badajoz met ongeveer 150.000 inwoners.
Extremadura bestond reeds in de Romeinse periode. Mérida werd in 25 v.Chr. gesticht als hoofdstad van de nieuwe provincie Hispania Lusitania, en was een van de belangrijkste steden van het Romeinse Rijk.
Vele conquistadores, zoals Hernán Cortés, Francisco Pizarro, Pedro de Alvarado en Pedro de Valdivia, waren afkomstig uit Extremadura. Daardoor komen veel plaatsnamen uit het gebied van Extremadura ook voor in de Nieuwe Wereld. Mérida is de hoofdstad van Extremadura, maar er zijn ook belangrijke steden met dezelfde naam in Mexico en Venezuela; Medellín is nu een kleine stad in Extremadura, maar is ook de naam van de tweede grootste stad in Colombia; Albuquerque is de grootste stad van New Mexico in de Verenigde Staten en is een transcriptie van Alburquerque, een plaats in Extremadura. Met Francisco Pizarro zullen we in een komend bezoek uitgebreid kennis maken.
vrijdag 19 september
Niet zo ver van de Spaanse grens staken we deze opnieuw over richting camping El Merino in Villasbuenas de Gata. Waar Lieve op de vorige camping haar beste Duits uit de kast kon halen (De camping is uitgebaat door Oostenrijkers) konden we ons deze keer verstaanbaar maken in onze moedertaal want deze keer zijn de uitbaters Nederlanders.
Voornaamste nieuws vandaag is dat het vandaag bewolkt is en de temperatuur eindelijk onder de 30 graden zakt. In de namiddag hadden we zelfs een paar spatten regen.
zaterdag 20 september
Vandaag rustig aan. Deze voormiddag wat klusjes, deze namiddag een fietstochtje. De campinguitbater bood ons twee routes aan door het mooie landschap. We besloten vandaag de kortste te doen van zo'n 27 kilometer en zouden dan morgen wel zien. Omdat de route uitgeprint was op een A4-blad (onhandig om daarop te volgen) gebruikten we bijna dezelfde route op Komoot. Eén klim op een aardeweg vol stenen was genoeg voor een paar deelnemers om terug te keren. Voor de rest waren het mooie wegen maar nooit vlak.
Toch verliep de verdere tocht niet probleemloos: eerst zat de versnelling van Nicole vast, daarna had Rudy een lekke band, bij een tussenstop in Hoyos kwetste Nicole zich aan de voet van een parasol zodanig dat een teen moest genaaid worden. Om de serie af te maken was de band van Rudy weer lek.
's Avonds kwam de wind weer opzetten en verstopte de zon zich achter een wolkendek. We waren benieuwd of we weer een buitje mogen verwachten.
zondag 21 september
Na onze avontuurlijke fietstocht van gisteren volgde een spannende nacht. Het weer was omgeslagen. Hevige rukwinden hielden velen wakker en deden de temperatuur een duik naar beneden nemen. Het was plots dikke-truiendag. Hopelijk zou het te doen zijn om in de namiddag nog een tochtje te maken. De zon is toch al van de partij.
Omdat we door het weer de fietstocht uitstelden tot 's namiddags, deden we niet de langere tocht van 39 km maar had ik gisterenavond al een alternatief voorbereid op Komoot. We fietsten dus rond stuwmeer Rio de Gaten, langs een zijkanaal van de rivier naar Perales del Puerto. Daar deden we een terrasje en vandaar terug naar de camping. Onderweg fietsten we ook door een zwart geblakerd gebied.
maandag 22 september
Laatste verplaatsing van de rondreis naar de laatste camping van de rondreis: camping Ciudad de Caceres.
Met een klein ommetje langs de snelweg probeerden we nog eens lpg te tanken. Dit was in Spanje, net als vorig jaar, geen enkel probleem.
Voor aankomst op de camping hadden we nog een afspraak in een kaasfabriekje waar ze geiten- en schapenkazen maken. Na een rondleiding mochten we natuurlijk proeven. Uit 840 kazen van over de hele wereld behaalden zij de derde prijs in een internationale competitie, nog een plaats beter dan Pogacar op het WK tijdrijden.
Het bijzondere aan deze grotere camping is dat elke staanplaats zijn eigen sanitair heeft met toilet, wastafel en douche. Opnieuw installeren we ons in de zon want in de schaduw is het net iets te koud.
dinsdag 23 september
Met het openbaar vervoer reden we naar de binnenstad van Caceres voor een geleid bezoek gevolgd door vrije tijd: tijd om te lunchen en nog wat souvenirtjes te zoeken.
De oude binnenstad heeft ons aangenaam verrast en staat ook op de UNESCO-werelderfgoedlijst. Geen wonder dat deze als filmlocatie diende voor verschillende films en series, o.a. Game of Thrones.
Deze bij velen nog onbekende stad in de regio Extremadura heeft een prachtig ommuurde Middeleeuwse binnenstad met romantische smalle straatjes, waarin ook nog sporen van de Romeinen, Moren en Joden te zien zijn. De meeste paleizen, kerken en kloosters dateren uit de 12 de tot de 16 de eeuw toen de stad na verovering van de christenen op de Moren als politiek- en handelscentrum tot bloei kwam.
Een bezienswaardigheid die zeker de moeite loont, is het prachtige ondergrondse waterreservoir (aljibe) van de Middeleeuwse stad. Het is ongeveer 10 bij 15 m, waarin regenwater werd opgevangen om de bewoners van de hele stad van water te voorzien. Het waterreservoir bevindt zich onder het Valetas paleis, dat deel uitmaakt van het museum van Caceres. In het paleis bevindt zich ook het centrum over de Goede week met de klederdrachten die de verschillende broederschappen van Caceres dragen tijdens de Goede Week.
De Plaza Mayor is een groot gezellig plein, dat ligt aan de voet van de ommuurde binnenstad. Op het plein bevinden zich o.a. het stadhuis van Caceres, de Bujaco toren en Pulpitos toren en verschillende cafés en restaurants.
Rond halfvier waren we terug op de camping, door de sluiting van de winkels in de namiddag (siësta nietwaar) zonder de ontbrekende souvenirs.
woensdag 24 september
Laatste dag van de groepsreis.
In de voormiddag bracht een autocar ons naar Trujillo waar dezelfde gids als gisteren ons rondleidde.
Trujillo is weerom een middeleeuwse stad die echter desolater is dan Caceres. De stad heeft vooral zijn bezoekers te danken aan zijn beroemde inwoner die grote delen van Peru veroverde: Francisco Pizarro. Lees HIER zijn biografie.
Kort na de middag waren we al terug op de camping en hadden de tijd om wat op te ruimen voor de terugreis, wat te luieren en ons klaar te maken voor het afscheidsdiner in het restaurant van de camping.
Maak jouw eigen website met JouwWeb