Drie dagen binnenland, drie dagen Bosnië&Herzegovina op camping Mali Wimbledon in Blagaj nabij Mostar. Drie dagen roaming vermijden want we zijn buiten de EU.
Bosnië-Herzegovina (en we zitten hier in Herzegovina, het zuidwestelijke deel) is volgens de gids het armste land van het voormalige Joegoslavië. Het heeft een werkloosheidspercentage van 35%, het gemiddelde inkomen is € 750 en het gemiddelde pensioen € 350. Het moet dan ook niet verwonderen dat alles hier voor ons spotgoedkoop lijkt.
Klik op de afbeelding om de video te bekijken.
Dit deel van het vroegere Joegoslavië was tijdens de ‘laatste oorlog’, zoals zij die noemen, het centrum van de oorlog doordat hier een mengelmoes is van culturen en godsdiensten. We mochten hiermee dan ook kennis maken bij de bezoeken die we brachten. Godsdienst en politiek zijn nog steeds verweven: de drie politieke partijen zijn verbonden met de drie godsdiensten die nu nog aanwezig zijn. Tot de tweede wereldoorlog was er ook een uitgebreide Joodse gemeenschap maar deze is grotendeels verdwenen.
Bosnië-Herzegovina is nu in ieder geval grote inspanningen aan het doen om hun land op te waarderen. De hoofdwegen zijn opmerkelijk goed en men is volop bezig de A1-autosnelweg door te trekken via Mostar naar Sarajevo. Wellicht zijn dit ook voorwaarden om eveneens lid te kunnen worden van de EU.
Zondag 17 september
Na een vlotte rit kwamen we rond één uur al aan op camping Mali Wimbledon, een uur eerder dan we eigenlijk verwacht werden. De camping biedt geen schaduw en een nieuw sanitair blok is nog een aanbouw. Maar voor de rest is het gezellige camping met een uitstekend zwembad.
Na de briefing van vijf uur vertrokken we te voet naar het dorpje Blagaj waar we eerst een Islamitisch klooster bezochten. Niet alleen het Derwish klooster zelf maar zeker ook de locatie weet velen te bekoren. Langs het riviertje zijn er dan heel wat terrasjes waar we zelf ook lekkere forel gingen eten.
Maandag 18 september
Met een autocar en begeleid door weerom een Nederlands sprekende gids gingen we in de voormiddag naar het Christen-orthodox klooster Zitomislici en het historische stadje Pocitelj. Dit laatste is tijdens de burgeroorlog helemaal verwoest geweest en door de lokale bevolking heropgebouwd zoals het voorheen was, inclusief de smalle straatjes die verhard zijn met ronde keien, niet meteen het gemakkelijkste om op te lopen.
Hierna reden we door naar Mostar waar we eerste gingen lunchen in een restaurant langs het water. Op het menu een lokaal gerecht met gevulde groenten (paprika’s en druivenbladeren) dat ook lekker was. Vervolgens trokken we door de straatjes en over de beroemde brug maar eerst maakten we een tussenstop in het oudste huis van deze stad (andermaal Islamitisch). Net buiten het oude centrum kon je in veel gebouwen nog de kogelgaten zien van de bloedige gevechten.
Rond halfzes waren we terug op de camping.
Dinsdag 19 september
Een vrije dag maar de reisleider had voor de vrijwilligers een uitstap in petto naar de Kravica-watervallen en het bedevaartsoord Medjugorje.
De watervallen zijn zo’n 25 hoog en komen uit een meertje op de Trebizat-rivier. Zonder een wandeling te moeten maken kan je vanop de centrale plaats dit bewonderen. Vanzelfsprekend zijn ook hier enkele terrasjes. Op eentje was een maaltijd voorzien: mixed-grill op de bbq. We kwamen er zeker niets tekort.
Na de lekkere lunch reden we door naar Medjugorje waar een jong bedevaartsoord (pas sinds 1980) snel uitbreidt. Het mirakel-verhaal van de verschijning van Moeder Maria wordt niet aanvaard door het Vaticaan, het bedevaarsoord zelf is wel erkend. Dat de maffia hier voor iets tussenzit zal er wel niet vreemd aan zijn.
Morgen rijden we terug naar Kroatië.
Maak jouw eigen website met JouwWeb