Op en vanuit camping Pod Maslinom in Orasac nabij Dubrovnik

Ook camping Pod Maslinom valt wat tegen. 17 campers wat samen plaatsen is natuurlijk een opgave maar de plaats die wij kregen valt nu toch wat tegen maar we overleven het wel.

Donderdag 21 september

Een herfstdag in België en ook hier hadden we voor het eerst regen, deze voormiddag een paar deugddoende druppels, vanavond een stevig onweer. Gelukkig niet tijdens ons bezoek aan Dubovnik.

Aan de Pile-poort werden we afgezet en stond de gids ons op te wachten, een Nederlandse die vele jaren in België woonde maar hier de liefde vond en bleef.

De geschiedkundige inleiding over de stad koppelde zij o.a. aan de oorzaak van de Kroatische bevrijdingsoorlog (zoals zij die noemt) waardoor we alles nu wel wat beter begrijpen. Ook in de Oude Stad wist ze heel wat info te geven waarbij de zender/ontvangers en oortjes dankbaar gebruikt werden. Voor de liefhebbers: we zagen inderdaad enkele locaties uit The Game of Trones, de serie die niemand van onze groep gezien heeft.

Aan de rondleiding was ook een klim met de kabellift gekoppeld om een mooi panorama te krijgen op de hele stad maar de opkomende wind stak hier een stokje voor.

Nadien was er nog tijd voor een vrijblijvende lunch en nog wat te flaneren in deze, op dit moment, wel heel drukke stad. Blijkbaar is september voor héééééél wat groepsreizen (inclusief cruiseschepen) het moment om de stad te bezoeken. De vele, vele terrasjes zaten dan ook behoorlijk vol niettegenstaande men hier wel heel goed kan rekenen (We betaalden net geen 11 euro voor een pintje en een koffie).

Tijdens de terugrit met de bus vielen de eerste druppels, aangekomen op de camping vielen er meer, tijdens het aperitief bij buren Johan en Agnes vielen er nog meer en tijdens het avondeten (binnen sinds lang) was er ook klank- en lichtspel bij. Maar nu bij het tikken van dit verslag is het gedaan. Hopelijk blijft het morgen droog.

Vrijdag 22 september

Het belangrijkste nieuws was vandaag dat het bijna de hele dag bewolkt bleef met wat wind. Dat laatste was in de voormiddag wat vervelend maar deze namiddag best aangenaam.

Deze voormiddag vertrokken we klokslag tien uur naar Mali Ston (Mali betekent kleine) om een bezoek te brengen aan de oester- en mosselkweek. Een bootje bracht ons naar een overdekt ponton waar we de uitleg kregen hoe de oesters gekweekt worden met nadien een proevertje van enkele van deze (voor sommigen) lekkernij. Er waren ook wat mosselen te proeven. De meesten waren het er wel over eens dat die bij ons toch lekkerder zijn of zal het aan de bereiding liggen. In ieder geval kan je de oesters die we rauw aten niet anders bereiden.

Nadat het bootje ons terug bracht ging de helft van de groep mee over de muur rond Ston. De andere helft ging met de bus om ons daar op te wachten. Ston was in de middeleeuwen de plaats waar voor Dubrovnik het zout werd gewonnen dat zij verscheepten over heel Europa en waardoor deze stad één van de rijkste steden van het continent werden. Omdat zout in die tijd zoveel waard was werd, ter bescherming tegen invallen van o.a. piraten, rondom Ston een dubbele muur gebouwd ter verdediging. Wij namen de kortste van de twee over een lengte van anderhalve kilometer waarbij we een hoogte van 130 m overwonnen. De beklimming leverde mooie panorama’s over enerzijds de haven bij Mali Ston en anderzijds de zoutpannen bij Ston.

Zij die niet meegingen hadden reeds geluncht, wij nog niet maar ikzelf stelde me tevreden met een paar koekjes. Na nog een koffie gingen we terug naar de camping waar ik samen met buur Etienne nog een glazen boterham uit Westmalle nam terwijl de vrouwtjes even afzakten naar het strand.

Aperitieven deden we met een grotere groep en de doorgangsweg waar wij langs staan hebben we spontaan gedoopt tot Avenue Pasar (klinkt chiquer dan Pasarstraatje). Omdat het weer begon te regenen was het avondeten in de camper toch op een behoorlijk uur.

Zaterdag 23 september

Stilaan zal ik het woord ‘laatste’ enkele malen mogen gebruiken want dit is onze laatste vrije dag.

Niets moet maar de liefhebbers (en dat was de bijna volledige groep) ging nog een bezoekje brengen aan een plaatselijke olijfboer die demonstreerde hoe ze olijven persten tot olie op de oude manier, hoe je kwalitatieve olijfolie herkent en meer wetenswaardigheden. Op vandaag wordt het allemaal iets industriëler aangepakt maar met respect voor het juiste proces.

Na de uitleg en demonstratie met het paard en de pers mochten we naar het terras voor een proeverij van zijn olijfolie, een paar lokale kazen en gedroogde ham. De bijhorende wijn maakte het weeral gezellig en de reisleider moest ons verzoeken om af te sluiten anders zaten we er misschien nog.

De rest van de dag is luieren, verslagje uploaden en straks wellicht schuilen voor een naderend onweer.

Morgen volgt een verre verplaatsing naar het noorden van Kroatië waar nog twee korte verblijven op het programma staan.